Αντάντ

Ο όρος Αντάντ που προήλθε εκ του γαλλικού Entente που σημαίνει συμφωνία, συνεννόηση υπήρξε διπλωματικός όρος κατά τον 19ο αιώνα με τον οποίο δηλώνονταν διάφορες διπλωματικές συμφωνίες και συμμαχίες. Κυριότερες των οποίων ήταν:

1) Αντάντ ή Τριπλή Συνεννόηση: Ήταν σύστημα συμμαχιών του 1898, 1905 με κύριο σκοπό την έξοδο της Γαλλίας από την πολιτική της απομόνωσης και το οποίο στηρίζονταν σε διμερείς συμφωνίες μεταξύ Γαλλίας-Αγγλίας, Αγγλίας-Ρωσίας, Ρωσίας-Γαλλίας. Η Τριπλή Συνεννόηση ήταν η αντίπαλη παράταξη στη Τριπλή Συμμαχία.

2) Μικρή Αντάντ: Συμμαχία που προήλθε από διμερείς επίσης συμφωνίες (1920 και1921) μεταξύ Τσεχοσλοβακίας-Γιουγκοσλαβίας, Γιουγκοσλαβίας-Ρουμανίας και Ρουμανίας-Τσεχοσλοβακίας. Αυτή η τριγωνική σύνδεση - συμμαχία ήταν δημιούργημα της τότε Γαλλικής Πολιτικής σε βάρος της Ουγγαρίας και των Μεσευρωπαϊκών Κρατών (Κεντρικών).

3) Βαλκανική Αντάντ: Συμφωνία μεταξύ Βαλκανικών Χωρών το 1934.

Ιστορία

Αντάντ ή "Εγκάρδια Συνεννόηση" (Entente Cordiale) ονομάζεται η συμμαχία Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας, η οποία έθεσε τέλος σε 8 αιώνες αγγλογαλλικού ανταγωνισμού και έθεσε τις βάσεις για την αγγλογαλλική συνεργασία κατά τον 20ό αιώνα. Ταυτόχρονα σήμανε και το τέλος της αγγλικής πολιτικής της "Λαμπρής Απομονώσεως" και την απευθείας ανάμιξή της στα ευρωπαϊκά θέματα.

Η προσέγγιση Βρετανίας-Γαλλίας εμφανίστηκε σαν αποτέλεσμα της σταδιακής σύγκλισης των συμφερόντων των δύο χωρών και της αμοιβαίας απειλής που ένιωθαν από την επεκτατική πολιτική 

της αυτοκρατορικής Γερμανίας κατά τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα. Η ιδέα προωθήθηκε έντονα από τον βασιλιά Εδουάρδο Ζ' της Μ. Βρετανίας, και κατέληξε στην αμοιβαία συμφωνία της 8η Απριλίου 1904. Με αυτή την συμφωνία ρυθμίζονταν οι εκκρεμότητες μεταξύ των δύο εθνών, που αφορούσαν θέματα όπως την παραίτηση της Γαλλίας από προνόμια που είχε με την συνθήκη της Ουτρέχτης και το μοίρασμα αποικιακών εδαφών και σφαιρών επιρροής. Η αγγλογαλλική συνεργασία ενισχύθηκε το επόμενο έτος μετά την πρώτη Κρίση του Μαρόκου, και επεκτάθηκε δια της ξεχωριστής Αγγλορωσικής Συνεννόησης το 1907, μετασχηματιζόμενη στην λεγόμενη "Τριπλή Αντάντ", που στρεφόταν εναντίον της συμμαχίας των Κεντρικών Δυνάμεων, όπου πρωτοστατούσε η Γερμανία.

Μετά την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η συμμαχία επεκτάθηκε με την εισδοχή της Σερβίας και του Βελγίου. Αργότερα συνασπίστηκαν μαζί τους και η Ιαπωνία (1914), ηΙταλία (1915), η Ρουμανία (1916), η Ελλάδα και οι Η.Π.Α. (1917). Υπό αυτή την έννοια ο όρος "Αντάντ" χρησιμοποιείται για να δηλώσει το νικηφόρο συμμαχικό μπλοκ κατά τον πόλεμο αυτό. Η νίκη της Αντάντ στον Μεγάλο Πόλεμο οδήγησε στην πλήρη επικράτηση της αγγλογαλλικής συμμαχίας στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως. Κατά τη δεκαετία του 1920 η αγγλογαλλική συνεργασία παρέμεινε στενή, με πρώτιστο μέλημά της την αποτροπή της επανάκαμψης της γερμανικής ισχύος. Για αυτό το σκοπό, με γαλλική παρότρυνση σχηματίστηκε και η Μικρή Αντάντ από τα νέα κράτη της Αν. Ευρώπης. Κατά την δεκαετία του 1930, η συμμαχία ατόνησε, εξαιτίας διαφορών στην εξωτερική πολιτική και των σοβαρών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν τα δύο κράτη. Έτσι, η συμμαχία στάθηκε ανίκανη και τα κράτη - μέλη εμφανίστηκαν απρόθυμα να αποτρέψουν την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία και την σταδιακή ενδυνάμωσή του, με αποτέλεσμα την συντριπτική ήττα και κατοχή της Γαλλίας το 1940από τις γερμανικές δυνάμεις. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η αγγλογαλλική συνεργασία συνεχίστηκε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ.